Mijn naam is Inge Korevaar en ik ben dol op Labradoodles. Ik woon samen met mijn man in Schiedam. De kinderen zijn alweer zo oud dat ze meestal niet meer thuis te vinden zijn, maar een aardig aantal zeer trouwe Labradoodles geeft ook veel gezelligheid. Hoewel ik van jongs af aan dol ben op alles wat maar hond is, kon ik door allergische reacties nooit een hond in huis nemen. Ook mijn zoon bleek na zijn geboorte zeer allergisch en dus bleef onze huisdierenstapel beperkt tot wat konijntjes in de tuin. Maar onze dochter werd geboren, zij bleek nergens allergisch voor en zij was zo mogelijk nog gekker op alle dieren dan ik altijd al was. Zij bleek ook een enorme doorzetter want ze bleef voortdurend zeuren om een hond of een poes. Nu had ik al enige tijd op internet de discussie gevolgd rondom de Australian Labradoodle. De Labradoodle is een hond waar een groot percentage van de mensen met allergische klachten tegen kunnen. Ik kreeg hoop, maar alleen op basis van internet informatie een doodle bestellen, dat leek mij toch wat al te gek.
Australian Labradoodles werden meer dan leuke honden, ze werden echt mijn passie. Citydoodles
Een hond is tenslotte geen broodje kaas dat je weer weg doet als het toch niet blijkt te smaken. Een hond in huis nemen doe je met hart en ziel en voor je dat doet moet je dus wel heel zeker weten dat er geen drama ontstaat doordat er toch allergische reacties blijken te ontstaan. Dus gingen wij op zoek naar een Australian Labradoodle fokker in Nederland om de reactie uit te testen. Dat was in die tijd (we hebben het hier over 19 jaar geleden) nog niet zo gemakkelijk, want die bleken er bijna niet te zijn. Maar we vonden er een, waar we mochten knuffelen, de Labradoodle mochten laten likken en waar we allemaal met onze neus in de vacht hebben gehangen en daarna ook nog eens flink in onze ogen hebben gewreven. Groot was onze vreugde toen er geen allergische reactie optrad.
Maar daarna kwam de grote teleurstelling: de wachtlijst voor zo’n schattige lieve krullebol bleek meer dan 1 jaar te zijn. Dat leek onoverkomelijk en dus besloten wij na lang beraad onze eerste Labradoodle uit zijn land van herkomst te halen; uit Australië. En zo deed Odie (vernoemd naar de hond uit de Garfieldfilm) zijn intrede in ons huishouden. Hij kwam, zag en overwon. Het hele gezin viel als een blok voor de charmes van deze haarbal en hij wond ons binnen no time om zijn koddige hondenpoten. En voor de heer des huizes goed en wel wist wat er gebeurde had ik samen met de kids besloten dat 1 Labradoodle eigenlijk wel sneu was en zo kwam al snel Balou (in het dagelijks leven wegens zijn uiterlijk Loekie de Leeuw genoemd) ook vanuit Down Under naar Rotterdam. En zo waren er twee Labradoodles in ons leven. Maar nog was de honger niet gestild.
Coco kwam in ons leven. Coco komt niet uit Australië, maar uit Engeland. Ook niet naast de deur, maar toch wel zo dichtbij dat we haar ook op hebben kunnen zoeken voor ze daadwerkelijk bij ons kwam wonen en we haar ook zelf met 8 weken op hebben kunnen halen. Graag wilde ik met haar mijn passie gaan uitbreiden door op kleine schaal te gaan fokken. Helaas bleek Coco daar, hoe mooi, lief en geweldig ze ook was, niet geschikt voor te zijn. Maar een droom geef je niet zo maar op. Coco bleef lekker bij ons wonen en is zonder twijfel altijd ons zonnetje in huis geweest, maar is helaas op 15 jarige leeftijd overleden. Om toch de droom om te gaan fokken waar te kunnen maken kwam van de “Annahoeve’s Mama Mia” naar Rotterdam toe. Haar roepnaam is Maxime of Maxi en ook zij leeft als 15 jarige oude Labradoodle nog vrolijk bij ons verder.
Maxi is daarmee ons eerste fokteefje. Na Maxi was de beer los en volgden meer Labradoodle fokhonden. Daarmee is de droom een feit en zal ik er alles aan doen om op volledig verantwoorde wijze op kleine schaal deze geweldige gezinshonden te fokken.
Omdat ik verantwoord fokken heel erg belangrijk vind ben ik lid van de ALAEU (Australian Labradoodle Association Europe).
Nog altijd ben ik iedere keer blij met een nestjes vol met vrolijke kleine Australian Labradoodle pups, waarmee ik ook andere gezinnen blij kan maken.
Waarom kiezen voor Citydoodles?
Ja, waarom zou u kiezen voor een Australian Labradoodle pup die bij Citydoodles vandaan komt? Die vraag wordt natuurlijk vaak en terecht gesteld. Ik kan natuurlijk nooit beoordelen waarom u voor een Labradoodle pup bij een bepaalde fokker kiest. Dat is voor iedereen een persoonlijke afweging. Ik kan alleen maar zeggen dat ik er voor kies om zodanig te fokken dat het gezondheid, welzijn en welbehagen van zowel ouderdieren als de pups voor mij het allerbelangrijkste zijn. Fokhonden zullen daarom bij mij nooit in een kennel worden ondergebracht, maar wonen gewoon in huis. Ik fok ook alleen maar met teefjes die hier in mijn eigen huis wonen en blijven wonen. Een teefje zal alleen maar gedekt worden als ze daar lichamelijk en geestelijk aan toe is en een teefje zal ook nooit meer dan 3 nestjes krijgen. Natuurlijk worden mijn Labradoodle fokhonden op vele aandoeningen getest en worden ze alleen maar gebruikt als ze volledig gezond zijn, niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk.
Labradoodle pups worden hier in huis geboren en groeien ook in huis op, gewoon middenin het gezin. Wij zullen hier ook nooit meerdere nestjes tegelijk hebben. Een zeer gedegen socialisatie vind ik niet meer dan normaal, want om een stabiele en heerlijke huishond te hebben voor hopelijk vele jaren is het cruciaal dat pups van jongs af aan leren omgaan en wennen aan allerlei situaties waar ze ook in hun latere leven mee te maken gaan krijgen. Daar heb je tijd, energie en enthousiasme voor nodig en daarom wil ik nooit veel Labradoodles tegelijk. Na ongeveer 8/9 weken gaat de Labradoodle pup met u mee en is het de beurt aan u om daar heel zorgvuldig mee verder te gaan.
Het spreekt voor zich dat de pups ook van top tot teen worden gecontroleerd door de dierenarts, een eerste enting krijgen, worden gechipt en een dierenpaspoort krijgen. Er was een tijd dat ook in Nederland Australian Labradoodle pups nog in het nest werden gecastreerd. Gelukkig komt dat vrijwel nooit meer voor en ook bij Citydoodles gebeurt dat niet.
Bij Citydoodles kiest u voor een Labradoodle pup uit een bepaalde combinatie van ouderhonden. Ik maak bekend welke honden met elkaar zullen gaan “trouwen” en u kunt zich dan voor een pup uit die combinatie inschrijven. Ik meld welke kleuren en vachten ik verwacht, maar soms beslist moeder natuur anders. U kunt uw voorkeur wat betreft kleur en vachtsoort opgeven en daar hou ik zeker rekening mee, maar bij Citydoodles kijk ik samen met een gedragstherapeut ook nog eens heel goed naar het temperament van de Labradoodle pups. De pup die het beste past bij uw levensstijl en omstandigheden gaat u namelijk echt het allermeeste plezier geven.
Ik begeleid u bij de voorbereidingen op de komst van de kleine viervoeter, niet alleen door veel voorlichting, maar ook door gedegen documentatie. Natuurlijk kunt u ook altijd met al uw vragen bij mij terecht: zowel voordat u de pup mee naar huis neemt, maar ook nadat de Labradoodle allang bij u woont.
Op mijn facebookpagina en op deze website wordt het bekend gemaakt als er weer ingeschreven kan worden. Helaas is het uittesten van een eventuele allergische reactie hier thuis niet mogelijk. Hoewel zowel mijn zoon als ik jaren geleden allergisch aan dit avontuur begonnen is bij ons de situatie zodanig verbeterd dat wij nu zelfs geen enkele last meer hebben van het paardenhaar dat hier in huis toch aanwezig kan zijn door een zeer fanatiek paardrijdende dochter. Voor een goede test is een bezoek hier dus niet optimaal.